ฝากการบ้านถึงผู้ว่าฯกทม.

      ไม่แน่ใจว่า เป็นคนประเภท.. แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน..หรือเปล่านะ!! เมื่อคิดทบทวนย้อนหลังไปแล้วพบว่า ตัวเองมีโอกาสเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร “คนแรก” มาตั้งแต่ปี 2528 จนถึงวันนี้ก็ปาเข้าไป 9 ครั้ง และกำลังจะมีโอกาสเลือกตั้งเป็นครั้งที่ 10 เร็วๆ นี้ …หากโชคดียังหายใจได้ต่อไป

      เหตุผลที่กลัวจะหยุดหายใจ ก็เพราะอากาศที่ขมุกขมัว บางวันไม่รู้ว่าฝนจะตก หรือเป็นเพราะหมอกควันกันแน่ ที่ทำให้บรรยากาศมันเศร้าชอบกล

      การเลือกตั้งที่กำลังเปิดหน้าเปิดตัวกันบ้างแล้ว อยากเห็นผู้สมัครรับเลือกตั้ง “ดีเบต” กันเรื่องการแก้ปัญหาควันพิษ PM2.5 อย่างมากถึงมากที่สุดนะจ๊ะ      

      เพราะว่าโดยข้อเท็จจริงแล้ว พ่อเมืองของแต่ละเมือง หรือผู้ว่าราชการจังหวัดทุกจังหวัด ควรจะต้องเป็นเจ้าของเรื่องหรือเป็นธุระในการแก้ไขปัญหานี้โดยตรง เพราะสาเหตุของปัญหาหมอกควันที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของชาวบ้านนั้น ย่อมแตกต่างไม่เหมือนกันในแต่ละพื้นที่

      กรุงเทพมหานครเมืองฟ้าอมรนี่แหละ หนักหนาสาหัสที่สุด ด้วยจำนวนประชากรที่ต้องได้รับผลกระทบมหาศาลกว่าทุกจังหวัดอย่างไม่ต้องสงสัย

      หวังเหลือเกินว่าจะได้เห็นวิสัยทัศน์ของผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม. ซึ่งวันนี้ต้องยอมรับว่าไม่ได้มีแต่เรื่องรถติด น้ำท่วม ที่เป็นโจทย์ปัญหาอมตะนิรันดร์กาลแล้ว เพราะเรื่องของฝุ่นกำลังเป็นประเด็นที่ถูกหยิบยกมาถกเถียงอภิปรายกันมากที่สุด โดยมีการหยิบเอา “กรุงปักกิ่ง” ของสาธารณรัฐประชาชนจีนมาเป็นโมเดล พร้อมกับตั้งคำถามว่า… ทำไม?!? เราทำแบบปักกิ่งไม่ได้ หรือไม่ก็ ทำไม?? ไม่ทำแบบปักกิ่ง

      ขอฝากการบ้านด้วยโจทย์ข้อนี้แหละ …เผื่อมนุษย์ป้าจะได้อยู่กินข้าวได้นานๆ.

                                                            “ป้าเอง”